Bilge ile öğrencisi

Aşağıda okuyacaklarınız bir bilge ile öğrencisi arasında geçmektedir.

Öğrenci : Bir set var önümde beni engelleyen?

Bilge     : Ben göremiyorum, nasıl bir set tarif et bana.

Öğrenci: Sanki küçük bir çocuğum, önümde upuzun yükseklikte bir kapı var, kapının arkasında istediğim dünya, bir türlü boyum yetişmiyor kapıyı açmak için, ara ara zıplayıp kapının deliğinden bakmaya çalışıyorum.Silik bir deniz manzarası gördüm ama.Tamamını nasıl görebilirim?

Bilge     : Sence tamamını görebilmek için ne yapmalısın?

Öğrenci : Vaktin geçip boyumun uzamasını beklemeliyim sanırım.

Bilge      : Bildiğim kadarı ile bilimsel olarak, belli bir yaştan sonra büyüme hormonu salgılamıyor vücut. Başka neler yapabilirsin?

Öğrenci: Bilmem ki ayağımın altına bir destek mi koysam?

Bilge      :Ya başka neler yapabilirsin? Hiç kapıya vurmayı denedin mi?

Öğrenci : Denemedim ama bana ne faydası olacak ki ?

Bilge : Peki, Kapı nasıl bir şey bana tarif eder misin? Düşünce olarak değil ama duygu olarak anlatır mısın?

Öğrenci : Engellenmiş hissi yaratıyor bende. Adım atmak istiyorum ama atamıyorum sanki.

Bilge     : Peki kapı ile ne yapmak istiyorsun?

Öğrenci : Merak ediyorum aslında, tamamen açıp ardındakileri görmek güzel olabilir. Kapı tamamen kapanırsa ne yaparım bilemem ama  ardımda bıraktıklarım için.

Bilge     :Peki kapıyı yaratan sen misin?

Öğrenci : Olabilir belki de.

Bilge : Bu engellenmişlik hissi neye sebep oluyor sende?

Öğrenci : Adım atmama engel oluyor, ilerleyemiyorum.

Bilge     : Kendine yarattığın bu engellerden besleniyor musun?

Öğrenci: Beslenmek mi, bir insan neden yapsın bunu kendine der bir taraftan da bir sorgulamaya girer içten içe.

Sevgili bilgemiz de uzun uzun ufka doğru bakar, öğrencisinin bu sessizliğini kendi içinde sessizce onaylayarak.

Bilir ki bu engellenmiş hissini yaratan da  yaşayan da kişinin kendisidir.

Kapı duvar ya da taş, önünüze koyduğunuz engelleri bir düşünün, var olmasalardı orada olmasalardı nasıl olurdu hayat? Bir sorun kendinize...