Günümüzde ne kadar çok koşturmaca içinde yaşıyoruz değil mi?
Özellikle büyükşehirlerde yaşayanlarımız, bu koşturmacadan çok fazla nasibini almış durumda.
Haftaiçi örneğin, işe giderken sabah erken kalkılacak, yollara düşülecek, varsa işyerinin servisine binilecek, servis yoksa erken kalkıp toplu taşıma araçlarına binilecek, arabanız varsa da önünüze park edenin çıkmasını bekleyeceksiniz.
Plazada calışyorsanız bir robot gibi kimlik kartınızı gösterip, modern havasız hapishanelere girmek de cabası. Labirent faresi gibiyiz.
Hele ki İstanbul gibi bir metropolde yaşıyorsanız trafik en büyük düşmanınız olmaktadır. Azıcık yağışta tıkanan köprüler, yolda geçirilen beyhude zamanlar.
Haftaiçi yaşanan maraton, haftasonunda da tam gaz devam etmektedir. Haftaiçi ilgilenilemeyen ev, alışveriş işleri haftasonuna bırakılır. Çocuklar kurslara dershanelere bırakılır, onların sosyal işleri ile ilgilenilir, arada azıcık vakit kalırsa kuaföre ya da berbere gidilir, uzun zamandır vakit ayrılamayan dostlara ,akrabalara kısa zaman dilimlerinde vakit ayırarak gönüllerini almaya çalışırsınız.Günün şanslısı iseniz gece sinemaya gitmek için bile vakit kalabilir.
İçiniz sıkıldı di mi, okurken cümleler bile koşuyormuş gibi geldi bana, dürüst olmak gerekirse ben bile yazarken sıkıldım.
Tüm bu koşturmacanın nasıl geçeceğine sabah uyanır uyanmaz karar veriyoruz aslında.
Her sabah bardağın boş tarafını görüp, negatifliklere odaklanmak da aslında bizim tercihimiz.
Olaya farklı bakış açışı ile bakmayı denesek günümüz nasıl geçer bir düşündünüz mü?
Bardağın dolu tarafını görerek yani, mesela önce şükrederek başlasak günümüze. Her sabah uyandığımız için, bir derin nefes alabildiğimiz için şükretsek nasıl olur?
Sağlığımız yerinde olduğu için, sevdiklerimiz olduğu için ,eşimiz sevgilimiz çocuklarımız hayatta oldukları için, onlara sevgimizi ifade ettiğimiz için, oturacak bir evimiz, gidilecek bir yolumuz, çalışacak bir işimiz, ihtiyaçlarımızı karşılayacak paramız ve yapılacak işlerimiz, varılacak hedeflerimiz olduğu için şükretsek nasıl olur?
Yaşanan onca karmaşanın arasında bir an dursak kendimize baksak, farkında olsak, ne yaptığımızın, ne söylediğimizin, kim olduğumuzun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder